Rzodkiewka

Wartość odżywcza. Rzodkiewka odznacza się dużą wartością smakową i odżywczą. Zawiera dość dużo witaminy C i nieznaczne ilości witaminy B. Wartość kaloryczna jest bardzo niska.
Wymagania klimatyczne i glebowe. Rzodkiewka jest rośliną niewrażliwą na zimno, znosi przymrozki do —3° C. Można ją siać wczesną wiosną, gdy tylko gleba ogrzeje się do 8° C, gdyż w zimnej glebie długo nie kiełkuje. Najlepiej rośnie rzodkiewka w temperaturze umiarkowanej, przy dostatecznej ilości wody w glebie. W okresie suchej i upalnej pogody rzodkiewka jest mało soczysta, szybko „parcieje” (staje się gąbczasta). Jest rośliną długiego dnia, podobnie jak szpinak, toteż w lecie wybija szybko w pędy kwiatowe. Skracając dzień przez przykrywanie zagona od godziny 18 do 6 rano można opóźnić wybijanie w pędy kwiatowe rzodkiewki wysianej w lecie. Tylko niektóre odmiany, na przykład Sopel Lodu, nadają się do wysiewu w lecie. Rzodkiewka jest wrażliwa na brak światła, w miejscu zacienionym tworzy dużo liści, ale nie tworzy zgrubienia. Rzodkiewka rośnie na każdej glebie, najlepiej jednak udaje się na glebach piaszczysto-gliniastych, przepuszczalnych, przewiewnych, próchnicznych. Rzodkiewkę sieje się w miejscu ciepłym, słonecznym.
Nawożenie. Uprawia się ją jako poplon w 1 roku po oborniku lub jako przedplon i poplon w 2 roku po oborniku. Siejąc rzodkiewkę w dalszych latach po oborniku należy jej zapewnić obfite, łatwo przyswajalne nawożenie, aby mogła z niego skorzystać w krótkim okresie swego rozwoju, wynoszącym 5—8 tygodni od siewu do zbioru. W tym ostatnim wypadku daje się przed siewem nawożenie mineralne na 10 m2: 20 dkg superfosfatu, 25 dkg 40-procentowej soli potasowej i pogłównie 10 dkg saletry.
Uprawa. W celu zapewnienia sobie stale świeżej rzodkiewki można ją wysiewać przez kwiecień, maj, sierpień w odstępach 2-tygodniowych. Rzodkiewkę można siać rzutowo, w ilości 5 g nasion na 1 m2, rzadko, żeby nie trzeba było jej przerywać. Głębokość siewu wynosi 1 —1,5 cm. Najczęściej sieje się rzodkiewkę z marchwią, pietruszką dla wyznaczenia rzędów, między sałatą lub innymi warzywami. Pielęgnowanie rzodkiewki polega przede wszystkim na podlewaniu i odchwaszczaniu gleby.
Zbiór. Zbiera się rzodkiewkę stopniowo, wyrywając rośliny w miarę, jak zgrubienie osiąga średnicę około 2 cm.
Choroby i szkodniki. U rzodkiewki może wystąpić zgorzel siewek lub kiła, podobnie jak u roślin kapustnych, gdyż rzodkiewka należy do tej samej rodziny krzyżowych. Ze szkodników najgroźniejsza jest pchełka, zwłaszcza dla młodych siewek. Duże szkody może wyrządzić również śmietka. Zwalczanie podobne jak przy chorobach i szkodnikach roślin kapustnych.

Odmiany rzodkiewki

SAXA. Odmiana bardzo wczesna (25 dni od siewu do zbioru), wcześnie pęka i parcieje, liście ma krótkie, zielone, zgrubienie niezbyt duże, kuliste, szkarlatnoczerwone.
OGNISTA KULA. Odmiana wczesna, o naci małej, zgrubieniu kulistym jaskrawoczerwonym. Odmiana amatorska.
SZKARŁATNA z Białym Końcem, gruntowa. Odmiana średnio wczesna (30 dni od siewu do sprzętu). Nać dość duża, zgrubienie kuliste, z białym końcem.
RÓŻOWO-BIAŁA. Odmiana dość późna. Zgrubienie duże, kuliste lub owalne, biało-różowe.
Dwie ostatnie odmiany nie parcieją tak szybko jak dwie poprzednie.
SOPEL LODU. Odmiana późna, nadająca się do uprawy w lecie (50—60 dni od wzejścia do sprzętu), długo nie parcieje. Liście długie, zielone. Zgrubienie długie, walcowate, stopniowo zwężające się ku dołowi, białe, u góry zielonkawe. Smak ostry.
ROWA – Odmiana do uprawy w szklarniach, tunelach i w gruncie. Tworzy zgrubienia kuliste,średniej wielkości o żywoczerwonym zabarwieniu skórki,matowobiałym miąższu, niekiedy z różowymi żyłkami, bardzo delkatny w smaku. Wegetacja 30 dni. Nadaje się do uprawy zimowej w szklarni ale okres wegetacji wydłuża się do około 60 dni.
CARMEN – Odmiana gruntowa, wczesna, bardzo plenna. Odporna na parcenie i pękanie. Okres wegetacji 30-35 dni. Zgrubienie duże, jednobarwne. Skórka cienka, delikatna. Miąższ biały o dość łagodnym smaku. Długo zachowuje wysoką jakość konsumpcyjną. Nadaje się do uprawy towarowej i amatorskiej.

Rzodkiewka