Uprawa gleby w ogrodzie przydomowym nie różni się od uprawy polowej. Ogród powinien przekopany głęboko (nawet do 30 cm) przed zimą. Pozostawienie gleby w ostrej skibie jest jedną z zasadniczych czynności uprawowych. Na przekopaną ziemię daje się obornik lub kompost na tę część ogrodu, na której będą uprawiane na wiosnę warzywa mające największe wymagania pokarmowe czy nawozowe (kapustne, pomidory, ogórki, dynia, selery, cebula, kukurydza). Obornik lub kompost stosuje się w ilości 300—400 kg na 100 m2. W następnym roku nawozi się drugą część. Z Warzywami sadzonymi w dużej rozstawie (ogórki, pomidory), można współrzędnie uprawiać tzw. śródplony, które z rośliną główną pozostają razem tylko przez określony czas. W ogórkach np. można sadzić kukurydzę (dać dużą rozstawę), koper, cebulę z dymki, sałatę, kalarepę, selery, brukselkę. W pomidorach, przed ich wysadzeniem, w międzyrzędziach można siać rzodkiewkę, sadzić sałatę, kalarepę, wczesne kalafiory. Zanim pomidory rozrosną się, śródplony zostaną zebrane. W marchew i pietruszkę można wsiewać rzodkiewkę, sałatę, koper, pamiętając, że ilość ich nasion wagowo nie powinna przekroczyć 1—2%. Stosując umiejętnie przedplony, śródplony i poplony zbiera się z jednego pola po kilka plonów. Należy jednak pamiętać, że tak prowadzone uprawy wymagają przed siewem czy sadzeniem dodatkowego nawożenia nawozami mineralnymi.
Kategorie:
0 komentarzy