Najlepszą porą sadzenia jest jesień. Wcześnie posadzone drzewka łatwo się przyjmują i zdążą się wzmocnić przed nadejściem zimy, a na wiosnę szybko rosną i dobrze się rozwijają. Drzewka sadzone wiosną trudniej się przyjmują i słabo rozwijają się latem, co opóźnia okres owocowania. Wiosną sadzi się drzewka niezwłocznie po odmarznięciu gleby. Przed sadzeniem korzenie drzewek należy lekko przyciąć, usuwając złamane i silnie uszkodzone korzenie. Drzewka należy sadzić tak, aby szyjka korzeniowa znajdowała się na powierzchni gleby. Zbyt głębokie sadzenie powoduje, że drzewko długo choruje. Posadzone za płytko tkwią słabo w glebie i są narażone na uschnięcie. W czasie przysypywania drzewko należy lekko potrząsnąć (w kierunku pionowym), aby zapewnić dokładniejsze podsypywanie korzeni ziemią, a potem ziemię wokół drzewka należy dokładnie udeptywać. Po posadzeniu drzewka należy obficie podlać wodą, a następnie uformować wokół pnia kopczyk. Kopczyk ułatwia przyjęcie się drzewka i chroni je przed uszkodzeniem od mrozu. Sadząc drzewka wiosną, zamiast kopczyków formuje się wokół pni wklęsłe misy aby zbierała się w nich woda deszczowa. Po posadzeniu drzewka pienne przywiązuje się do palików; krzaczaste i niskopienne tego nie wymagają. Drzewka sadzone jesienią należy zabezpieczyć przed zającami owijając je słomą, co będzie także ochroną przed mrozem. Najlepiej jednak ogrodzić sad siatką. Przygotowanie stanowiska do sadzenia drzewek i krzewów polega na zastosowaniu odpowiednich przedplonów, obfitego nawożenia i starannej uprawy gleby. Przedplony mają za zadanie poprawę struktury gleby. Zaleca się uprawę mieszanek motylkowych z trawami, niekiedy roślin warzywnych, na dużych dawkach obornika. Przed założeniem sadu jesienią lub wiosną, należy wprowadzić do głębszych warstw gleby dużą dawkę obornika i uzupełnić ją nawozami mineralnymi. Jesienią trzeba uzupełnić nawożenie fosforowo-potasowe.
Kategorie:
0 komentarzy