Papryka

      Wartość odżywcza. Uprawiamy paprykę słodką i ostrą. Obie mają dużą wartość odżywczą i smakową. Papryka słodka o owocach krótkich, grubych spożywana jest na surowo, gotowana, faszerowana lub jako sałatka razem z pomidorami. Papryka ostra o strąkach długich i cienkich w kształcie rogu, zbierana po dojrzeniu i sczerwienieniu, używana jest jako przyprawa do potraw i do kwaszenia oraz konserwowania warzyw, szczególnie ogórków. Papryka zawiera  najwięcej ze wszystkich warzyw witaminy C oraz dużo witaminy A. W owocach niedojrzałych papryki słodkiej jest mniej witaminy C, natomiast w owocach dojrzałych — więcej. Papryka ostra zawiera więcej witaminy C. Papryka, zarówno słodka jak i ostra, zawiera dość dużo cukru.
      Wymagania klimatyczne i glebowe. Papryka wymaga suchego i ciepłego lata. Znosi dobrze upały dochodzące do 30° C. Wymagania papryki w stosunku do gleby są również wysokie. Najlepiej udaje się na glebie żyznej, próchnicznej, dostatecznie wilgotnej. Uwzględniając wymagania papryki należy sadzić ją w miejscu słonecznym, osłoniętym od północy i wschodu.
      Nawożenie. Paprykę uprawia się w 1 roku po oborniku danym na jesieni w ilości 30—40 kg na m2 lub na kompoście w takiej samej ilości. Na wiosnę dodaje się nawożenie mineralne w następującej ilości na 10 m2: 20 dkg saletrzaku, 30 dkg superfosfatu i 30 dkg 40-procentowej soli potasowej. Wskazane jest także dokarmianie papryki rozpuszczoną w wodzie mieszanką nawozów mineralnych w odstępach 10-dniowych. Odczyn gleby może być też tak jak przy uprawie pomidorów lekko kwaśny.
      Uprawa. Paprykę uprawia się z rozsady, którą przygotowuje się tak jak rozsadę pomidorów — wysiewa nasiona z końcem marca, pikuje siewki i wysadza rośliny z końcem maja lub na początku czerwca do gruntu w odstępach 40x40cm lub 30x50cm. Zabiegi pielęgnacyjne polegają na usuwaniu chwastów z równoczesnym spulchnianiem gleby. Cięcia nie stosuje się, podwiązywanie również nie jest potrzebne, gdyż papryka tworzy krzaczki o dość sztywnych pędach.
      Zbiór. Paprykę słodką zbiera się, gdy wyrośnie dostatecznie, ale jest jeszcze zielona, a paprykę ostrą zrywa się w miarę czerwienienia owoców. Z jednej rośliny zbiera się około 10 owoców. Okres wegetacji papryki wynosi między 110 a 120 dni.
      Choroby i szkodniki.  W deszczowych latach może się pojawić na papryce zaraza ziemniaczana i inne choroby powodujące gnicie owoców.

Odmiany papryki do hodowli w Polsce:

ROKITA – Odmiana wczesna polecana do uprawy w gruncie lub tunelach foliowych. Rośliny wysokości ok. 50 cm nie wymagają podpór. Owoce bardzo długie (12-18 cm), czerwone, o masie 25-45 g, nieco ostre w smaku, bardzo smaczne. Wyśmienita na przetwory (konserwowanie w całości, dodatek do sałatek) i do bezpośredniego spożycia.
TELIMENA – Ciemnożółta odmiana, waga (110-140g), o grubościennych owocach kształtu trapezowatego i soczystym, smacznym miąższu. Średnio wczesna, polecana do uprawy w tunelach foliowych. Rośliny o bujnym wzroście, wymagają cięcia i podpór.
ROBERTINA – Jedna z najlepszych odmian do uprawy w polu oraz w nieogrzewanych tunelach. Bardzo wczesna. Rośliny niskie, zwarte o sztywnych, wzniesionych pędach – nie wymaga palikowania; dobrze znosi niekorzystne warunki środowiska. Owoce kształtu graniastosłupa, lekko żebrowane, o masie 120-140g, czerwone z silnym połyskiem. Miąższ ciemnoczerwony gruby i soczysty. Charakteryzuje się bardzo wysokim skoncentrowaniem dojrzewania owoców i wysoką plennością. Na przetwory i do spożywania na surowo.
OŻAROWSKA – Jedna z najlepszych polskich odmian. Charakteryzuje się grubym ok. 8 mm i soczystym miąższem, bardzo wyrównanym i wysokim plonem owoców. Średnio wczesna przeznaczona do uprawy w tunelach foliowych, a w sprzyjających warunkach także w polu. Rośliny średnio wysokie, o zwartym pokroju i bujnym wzroście, wymagają cięcia i palikowania. Owoce duże około 120 g, koloru czerwonego o lekko falistej powierzchni, bardzo smaczne. Wyróżnia się dobrym wiązaniem owoców w warunkach słabego oświetlenia i obniżonej temperatury.
OLEŃKA – Odmiana typu pomidorowego o kulistych, mocno spłaszczonych i silnie żebrowanych owocach, osiągających masę około 90g. Miąższ grubości ok. 7 mm, soczysty, jędrny, słodki, bardzo smaczny. Odmiana wczesna przeznaczona do uprawy w nieogrzewanych tunelach foliowych, a sprzyjających warunkach pogodowych również w polu. Polecana do bezpośredniego spożycia, a także do konserwowania. Rośliny o średniej sile wzrostu, silnie krzewiące się.
ETIUDA – Atrakcyjna odmiana średnio wczesna o ciemnopomarańczowych owocach, przeznaczona do uprawy w nieogrzewanych tunelach foliowych, a w sprzyjających warunkach także w polu. Rośliny osiągają wysokość ok. 70 cm, wymagają podpór i usuwania pędów bocznych do pierwszego rozgałęzienia. Nie wymagają natomiast cięcia. Owoce duże (130-190 g), kształtu prostokątnego o lekko falistej powierzchni. Miąższ grubości 5-7 mm, wyjątkowo soczysty i smaczny.
CAYENNA – Odmiana o owocach ostrych w smaku, stosowana jako przyprawa. Rośliny niskie o zwartej budowie i dużej ilości stożkowatych, silnie wydłużonych owoców barwy ciemno-czerwonej. Odmiana bardzo plenna, przeznaczona do uprawy w gruncie i pod osłonami.
CALIFORNIA WONDER – Odmiana o czerwonym zabarwieniu skórki oraz grubym i smacznym miąższu. Do bezpośredniego spożycia i na przetwory.

Plantacja papryki